محبت زهرا

باز بانگ جرس(صدای بلند و ناآرام) در فجر به پا خواست

و همه لبیک گویان در سمـــــــــاءو ارض

به ندای الیه راجعون برآمده اند.

ومن به تکبیر برخاستم

به تعظیم توبرپرداختم

به سجده تو بنشستم

به قنوت که رسیدم تو را دعا کردم

با شهادت به باز آمدنم 

سلام آخرم هدیه دعوتم به آستان مقدست

سرور وجودم به لحظه ای است که

مجیب صلاة به لحظه ی اقامه ام